استخر ماین

استخر استخراج (Mining Pool)، محلی مجازی است که جامعه‌ای از ماینرها هر کدام قدرت پردازشی دستگاه‌های خود را در آنجا با یکدیگر ادغام می‌کنند تا شانس خود را برای سودآوری در خرید دستگاه ماینری که دارند افزایش دهند. از آنجایی که رقابت بر سر حل کردن مسائل پیچیده ریاضی در شبکه بیت کوین بسیار زیاد است، ماینرها قدرت پردازشی خود را در استخر استخراج متمرکز می‌کنند.

برای درک بهتر استخر استخراج، لازم است که فرایند ماینینگ را کمی توضیح دهیم. در فرایند ماینینگ، ماینرها تراکنش‌ها را در بسته‌هایی به نام «بلاک» (Block) قرار می‌دهند. برای اتصال یک بلاک به بلاک چین، ماینرها باید با حدس زدن اعداد و حل معادلات ریاضی، جواب معادله یا همان هش بلاک را بدست بیاورند. این کار مستلزم داشتن قدرت پردازش سخت‌افزاری و مصرف برق است. هدف ماینینگ این است که شبکه را امن نگه دارد و از حملات به آن جلوگیری کند. در نهایت برای اینکه انگیزه کار برای ماینینگ وجود داشته باشد، هر ماینری که زودتر از بقیه به جواب معادله برسد، پاداش می‌گیرد که به آن پاداش بلاک (Block Reward) هم می‌گویند. مثلاً پاداش بلاک فعلی بیت کوین، 12.5 واحد بیت کوین است که هر ده دقیقه تولید و به ماینرها تعلق می‌گیرد.

در ماه‌های اولیه ظهور بیت کوین، ماینرها به صورت مستقیم در کار ماینینگ شرکت می‌کردند و استخر استخراجی وجود نداشت. اما اکنون از آنجایی که استخراج یک فرایند رقابتی است و امروزه غول‌های ثروتمند وارد حوزه ماینینگ شده‌اند، ماینرهای کوچک دنیا نمی‌توانند با فارم‌های چند ده هزار دستگاهی رقابت کنند و مستقیما به استخراج ارزهای دیجیتال بپردازند.

فرض کنیم شما دستگاهی با 50 تراهش بر ثانیه قدرت پردازش برای استخراج بیت کوین دارید. اگر قصد استخراج مستقیم را داشته باشید، باید با رقبایی بر سر حل مسائل رقابت کنید که توان پردازشی مجموع آنها چیزی در حدود 120,000,000 تراهش بر ثانیه است؛ به همین دلیل شانس شما برای دستیابی به پاداش بلاک تقریباً صفر است.

بنابراین، مهمترین عامل در پیوستن یک ماینر به یک استخر استخراج، بالاتر رفتن شانس سوددهی اوست. ماینرهای کوچک، قدرت پردازش خود را در اختیار یک استخر استخراج قرار می‌دهد و استخر استخراج به نمایندگی از همه‌، در فرایند ماینینگ شرکت می‌کند، پاداش استخراج را بدست می‌آورد و نسبت به قدرت هر ماینر آن را بین ماینرها تقسیم می‌کند.

پس از آنکه ماینر وارد یک استخر استخراج می‌شود، در واقع توان پردازشی‌اش را به توان پردازشی دیگر اعضای استخر اضافه می‌کند و همه آن‌ها یک ماینر واحد را تشکیل می‌دهند؛ به این ترتیب روند استخراج ارز دیجیتال سریع‌تر، راحت‌تر و به صرفه‌تر خواهد بود.

نکته دیگری که در خصوص استخرهای استخراج وجود دارد، اینجاست که اجتماع ماینرها در یک استخر استخراج مجازی است؛ یعنی، شما در کشور ایران از طریق اینترنت به استخری در کشور روسیه متصل می‌شوید و با قدرت پردازشی خود را با ماینرهایی از سرتاسر جهان به اشتراک می‌گذارید.

توجیه اقتصادی استخر ماینینگ (Mining Pool) چیست؟

در این قسمت، کاربران می پرسند که توجیه اقتصادی استخر ماینینگ چیست؟ این استخرها چقدر می‌توانند سودآوری داشته باشند؟ آیا ممکن است برخی از کیف پول‌هایی که با استخر ماینینگ شراکت می‌کنند، زودتر از بقیه تکثیر شوند؟

سوال درباره یک استخر ماینینگ معروف به نام f2 pool است که تنها در یک روز، توانسته بود 18 بلاک را ماین کند و 1.8 میلیون دلار سود ناخالص به‌دست بیاورد.

آنتونی در پاسخ به این سوال می‌گوید: سود خالص این 18 بلاک، بستگی به هزینه برق و کارکرد دستگاه‌ها، و قیمت خودِ دستگاه‌های ماینرهای شریک در استخر ماینینگ دارد.

نمی‌توان به صورت دقیق گفت که سود خالص ماینینگ چقدر است؛ میزان سود در برخی مواقع “صفر” است (چون تعدادی از این بلاک ها سودآور نیستند) و برخی دیگر نیز 30? یا بیشتر سود می‌رسانند. حاشیه سود در صورتی بیش‌تر از 30? می‌شود، که هزینه برق کم است، قیمت بیت کوین بالاست و هش ریت دستگاه ماینر نیز بالاست. در این حالت، ماینر می‌تواند بلاک‌های بیشتری ماین کند و اگر کارمزد تراکنش‌ها نیز زیاد باشد، ماینر حتی از این هم بیشتر سود خواهد کرد.

البته تمام این موارد برای هر ماینر متفاوت است؛ چرا که هر ماینر حاشیه سود و هزینه‌های متفاوتی تولید می‌کند.

ارسال مستقیم تراکنش‌ها به ممپول (Mempool)

سوال دیگری که در این ویدیو مطرح شده این است که، آیا امکان دارد که برخی از کیف پول‌هایی که در یک استخر ماینینگ مشخص شریک‌اند، به صورت پنهانی تراکنش‌ها را مستقیما و زودتر از بقیه ماینرها به ممپول این استخرها بفرستند؟ و به این ترتیب به الباقی کیف پول‌ها شانس کمی برای ایجاد بلاک ایده‌آل و یا دریافت کارمزد بالاتر بدهند؟

پاسخ آنتونی به این سوال مثبت است و می‌گوید نه تنها این کار ممکن است، بلکه در گذشته نیز اتفاق افتاده است.

در شبکه، وقت‌هایی هست که ماینرها، تراکنش‌هایی با کارمزد بالا ایجاد می‌کنند که آنها را مستقیما به ممپول استخر ماینینگ تزریق می‌کند. این باعث می‌شود که آن ممپول، تراکنش‌های زیادی با کارمزد بالا داشته باشد و این بر روی تمامی کاربران دیگری که می‌خواهند تراکنش‌های خود را به منظور افزایش کارمزد به ممپول ارائه دهند، تاثیر می‌گذارد و مسیر این کارمزدها به ممپول را مسدود می‌کند.

این یک استراتژی بسیار خطرناک است؛ چرا که اگر یک ماینر با چنین کیف پول‌هایی در یک استخر ماینینگ همکاری کند و نتواند این تراکنش‌های با کارمزد بالا را ماین کند، سیستم به طور خودکار کارمزدهای این ماینر را به یک ماینر دیگر که توانسته این تراکنش‌ها را با موفقیت ماین کند، منتقل می‌کند.

پس این استراتژی تنها برای ماینرهایی کاربرد دارد که از هش ریت خیلی بالایی استفاده می‌کنند. این ماینرها می‌توانند مقداری از کارمزدی که برای مسدود کردن بازار پرداخت کرده‌اند را جبران کنند.

استراتژی خطرناک برای ماینرهای عادی شریک در استخر ماینینگ

به یاد داشته باشید: اگر شما در یک استخر ماینینگ شراکت دارید و متوجه می‌شوید که همکاران شما مسیر ممپول را با همین روش مسدود می‌کنند، عقب بنشینید و چیزی را پرداخت نکنید؛ به آنها اجازه دهید که کارمزدهایی را افزایش دهند که شما با ماین کردن به دست می آورید. بدین ترتیب، شما تراکنش‌هایتان را از خطر ماین شدن توسط یک ماینر دیگر، در امان نگاه می‌دارید.

این روش (مسدود کردن مسیر ممپول)، تنها در شرایطی امکان‌پذیر است که همکاری گسترده‌ای بین تعداد زیادی ماینر با قدرت هش بالا، و در زمان زیاد بودن کارمزدها شکل بگیرد.

در چنین شرایطی، مابین طرفین مبارزاتی صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، پس ازهارد فورک شدن بیت کوین کش، مردم شروع به بحث و نزاع درباره بی نقص بودن این سیستم کردند.

این اتفاق ممکن است هر از گاهی رخ دهد؛ ماینرهای فتنه‌گر به راحتی می‌توانند تمام سودها را بدون پرداخت هزینه‌های مربوط به آن جمع‌آوری کنند و ماینرهای عادی، تنها می‌توانند در برابر این اتفاقات مقاومت کنند، که این شرایط برای ماینرها بسیار خطرناک و ریسکی است.

اطلاعات جدید نشان می‌دهند که سهم بیت کوین از کل پاداش های ماینینگ ارز دیجیتال در 2.5 سال اخیر 250 درصد افزایش یافته است.

طبق اطلاعات جدید، تسلط بیت کوین در عرصه ماینینگ به تدریج در حال افزایش است و از اواسط سال 2017 تاکنون 250 درصد افزایش یافته است. اکنون، سهم بیت کوین از کل پاداش های استخراج ارز دیجیتال بیش از 80 درصد است.

ماینر چیست؟ به عبارت دیگر، بیش از 80 درصد کل درآمد ماینینگ ارز دیجیتال توسط ماینرهای بیت کوین کسب شده است، در حالی که ماینینگ تمام آلتکوین ها به کمتر از 20 درصد درآمد ماینینگ جهانی رسیده است. این موضوع به دلیل کاهش سودآوری ماینینگ اتریوم بوده است که در مقطعی نسبت به بیت کوین سهم بیشتری از عرصه ماینینگ داشته است، اما اکنون تقریبا مغلوب ماینینگ بیت کوین شده است. هم چنین ماینینگ لایت کوین، زی کش و بیت کوین کش نیز سهم خود از عرصه ماینینگ را از دست داده اند.

در سال گذشته شاهد آن بودیم که بسیاری از ماینرهای آلتکوین ها به استخراج بیت کوین روی آوردند. برخی ماینرهای لایت کوین به دلیل اجرا شدن هاوینگ این کوین و کاهش قیمت این ارز از استخراج این کوین دست کشیدند. بسیاری از ماینرهای اتریوم نیز به دلیل بروز رسانی ها در خصوص انتقال به گواه اثبات سهام این شبکه را ترک کردند و در مقابل شاهد آن بودیم که تعداد ماینرهای شبکه بیت کوین در حال افزایش هستند.

به طور کل، این اطلاعات نشان می‌دهند که بیت کوین همانند بخش عمده ای از تاریخ ارزهای دیجیتال، بار دیگر به پادشاه ماینینگ کریپتو تبدیل شده است. بیت کوین در زمان اوج ICO ها در سال 2017، تسلط استخراج خود را از دست داد، اما اکنون اوج ICO ها به پایان رسیده و بیت کوین بار دیگر به صدر برگشته است.

یاسین الماندیرا (Yassine Elmandjra)، یکی از تحلیل‌گرانِ شرکت آرک اینوست (ARK Invest)، به تازگی اعلام کرده است که بخش عمده‌ای از پاداش‌های شبکه‌های مبتنی بر اثبات انجام کار یا همان ماینینگ، متعلق به بیت کوین است.

به گزارش کوین‌دسک، ماینرهای بیت کوین در روز 9 ژانویه، چیزی در حدود 15 میلیون دلار بیت کوین به عنوان پاداش دریافت کردند. این در حالی است که مجموع پاداش‌ها در شبکه‌های مطرح مبتنی بر اثبات انجام کار، مانند اتریوم، زی‌کش، لایت کوین، اتریوم کلاسیک، بیت کوین کش و بیت کوین اس وی، تنها کمی بیشتر از 18 میلیون دلار برآورد شده است. یعنی پاداش استخراج بیت کوین به تنهایی تقریبا به اندازه‌ی مجموع شبکه‌های ماینینگ است.

از همین رو می‌توان گفت که ماینرهای بیت کوین، چیزی در حدود 83 درصد از تمام پاداش‌های استخراج در شبکه‌های بلاک چینی مبتنی بر اثبات انجام کار را دریافت می‌کنند.

از اواسط سال 2017 میلادی، درآمد کسب شده از استخراج بیت کوین 250 درصد رشد داشته است. از طرف دیگر اتریوم به عنوان ارز دیجیتال شماره دو بازار، از این حیث با کاهش چشمگیری مواجه بوده است.

اثبات انجام کار، الگوریتم اجماعی است که در آن ماینرها با حل کردن مسائل ریاضی پیچیده، پاداش دریافت می‌کنند. در طرف دیگر الگوریتم اجماع اثبات سهام وجود دارد که در آن اعتبارسنج‌های شبکه با در اختیار گذاشتن دارایی‌های خود به شبکه، سود دریافت می‌کنند.

به گفته مونیب علی (Muneeb Ali)، مدیرعامل بلاک استک (Blockstack) این حقیقت که ماینرهای بیت کوین به نسبت دیگر رقبا، درآمد بالاتری دارند، مسئله‌ای که چندان تعجب برانگیز نیست؛ چراکه بیت کوین بزرگترین و قوی‌ترین ارز دیجیتال مبتنی بر اثبات انجام کار بوده و بیشترین اثر شبکه‌ای را دارد. به گفته وی، شبکه بیت کوین طولانی‌ترین زنجیره سوابق تراکنش را از آن خود کرده است.

در تعریف اثر شبکه‌ای باید گفت که هر چه پذیرش و استفاده از یک ایده یا سیستم بیشتر باشد، ارزشش نیز بیشتر می‌شود. تاثیری که به صورت نمایی (و نه خطی) افزایش می‌یابد.

تریس میر (Trace Mayer)، از متخصصین بیت کوین در سال 2016 ضمن اشاره به ذخیره ارزش بیت کوین و امنیت آن، اذعان کرد که اثر شبکه‌ای آن نیز به سرعت بیشتر می‌شود.

مونیب علی درباره‌ی بیت کوین می‌گوید:

این ارز دیجیتال تقریبا ارزش خود به عنوان یک «ذخیره ازرش» را اثبات و جایگاه خود به عنوان قوی‌ترین ارز [دیجیتال] را تحکیم کرده است.هش ریت یا نرخ هش شبکه بیت کوین را می‌توان عاملی در تعیین میزان امنیت آن دانست. هش ریت این شبکه طی سال‌های گذشته به شدت افزایش یافته است و همین مسئله سبب شده تا بلاک چین بیت کوین به سیستمی بسیار امن و قابل اتکا بدل شود که خود به اثر شبکه‌ای آن کمک کرده است. در حال حاضر هش ریت شبکه بیت کوین نزدیک به 100,000,000 تراهش بر ثانیه است.

مونیب علی معتقد است که تغییر الگوریتم اجماع اتریوم از اثبات انجام کار به اثبات سهام می‌تواند باعث افزایش بیش از پیش در سهم استخراج بیت کوین به نسبت ارزهای دیجیتال دیگر شود.

طبق شایعات، انتقال کامل از اثبات انجام کار به اثبات سهام در شبکه اتریوم، تا سال 2020 به پایان خواهد رسید. استیو تیسو (Steve Tsou)، مدیرعامل آرآر ماین (RRMine)، در مصاحبه‌ای با کوین دست گفت:

شبکه اتریوم 2.0 بهتر از نسخه قبلی خواهد بود و می‌تواند ارزش واقعی خود [در این صنعت] را نشان دهد.

هاوینگ یا نصف شدن پاداش شبکه بیت کوین، عامل دیگری است که می‌تواند بر درآمد ماینرها تاثیرگذار باشد. در حال حاضر استخراج هر بلاک در شبکه بیت کوین پاداشی 12.5 بیت کوینی را برای ماینر به همراه دارد. ماه می (خرداد) این رقم به 6.25 بیت کوین کاهش خواهد یافت. پس از هاوینگ، هزینه ماینینگ دو برابر خواهد شد و این مسئله می‌تواند ماینرهای خردتر را از دور خارج کند. در نهایت با خارج شدن این ماینرها از دور، عرضه و تقاضا نیز دستخوش تغییراتی خواهد شد.

تیسو معتقد است که کاهش عرضه می‌تواند باعث افزایش قیمت بیت کوین شود و آن را تا جایی که ماینینگ سودده باشد بالا ببرد. این مسئله همچنین بر سهم بیت کوین از بازار ماینینگ نیز تاثیرگذار خواهد بود. در صورت سودده بودن ماینینگ بیت کوین، ماینرهای زنجیره‌های دیگر نیز به سمت زنجیره بیت کوین خواهند آمد. او در ادامه می‌افزاید:

مهمترین مسئله کنترل ماینرها بر هزینه‌هاست. این کنترل تمام آن چیزی است که یک ماینر می‌تواند از ماینینگ سود بدست آورد.

با این حال در صورت کاهش قیمتِ شدید، کنترل کردن هزینه به امری مشکل و چالش برانگیز بدل خواهد شد و در نهایت به خروج ماینرها و کاهش سهم بیت کوین از استخراج در حوزه شبکه‌های مبتنی بر اثبات انجام کار ختم می‌شود.

بیت کوین و فناوری

بیت کوین (bitcoin) کدگذاری مشخص و عیان ارزش های جامعه فناوری است، ارزش هایی که سابق بر این به صورت پنهان بوده‌اند. بیت کوین تنها یک نرم افزار نیست، بلکه یک نقطه کانونی و یک نماد می باشد. در نتیجه انتظار می رود که بیت کوین از سال 2020 به بعد کم کم تبدیل به پرچم فناوری شود. بیت کوین بزرگترین ارز دیجیتال موجود در بازار است. این مقاله توسط بالاجی شرینیواسان (Balaji S. Srinivasan) نوشته شده است که وی یک سرمایه گذار و کارآفرین نمونه است. وی سابقا مدیر ارشد فنی کوین بیس و شریک تضامنی شرکت اندریسن هورویتز، موسس Earn.com (توسط کوین بیس خریداری شد)، Counsyl (توسط Myriad خریداری شد)، Teleport (توسط Topia خریداری شد) و کوین سنتر (Coin Center) بود. وی توسط چندین افراد سرشناس حوزه کریئتو و سایفر پانک سایت Nakamoto.com را اخیرا راه اندازی کرده اند و این مقاله نیز از همین سایت عرضه شده است.

برای درک این ادعا، لازم است که فناوری را تعریف کنیم و همچنین ببینیم که پرچم در این فضا به چه معناست و چرا پادشاه ارز های دیجیتال برای این عنوان انتخاب شده است. با ما همراه باشید.

فناوری: ارزش های پشت ارزشگذاری ها 

فناوری فرهنگی است که در سیلیکون ولی (Silicon Valley) ساخته و صادر شد. فناوری جامعه ای جهانی از بنیان گذاران، سرمایه گذاران، مهندسین و طراحان می باشد و همچنین کد، برنامه ها، محصولات و شرکت های میلیارد دلاری را دارا است. اما در واقع فناوری اساسا ارزش هایی است که زیربنای ارزشگذاری ها می باشند.

این ارزش ها در اصطلاحات رایجی مانند ام وی پی (MVP) مورد اشاره قرار می گیرند و در کتاب های محبوب نیز توسط کارشناسان فناوری ابراز می شوند.

اما این مضامین به صراحت بیان نمی شوند. اگر ما آنها را حساب کنیم، متوجه می شویم که فناوری متمایل به امور بین الملل، سرمایه گذاری و غیر متمرکزی است. فناوری بلند پرواز، دیجیتال و در کل کاملا انقلابی است. اینها ارزش های فناوری هستند.

بیت کوین و کریپتو (crypto) این ارزش ها را به صورت کد ابراز می کنند و تبدیل به ابزاری برای سرمایه گذاری می شوند. اگر شما واقعا به ارزش های ذکر شده باور دارید، پس باید بیت کوین بخرید.

بیت کوین به عنوان پرچم ایدئولوژی و نقطه ای کانونی 

به یاد داشته باشید که همه پرچم ها جغرافیایی نیستند، بلکه بعضی از آنها مربوط به فرهنگ و ایدئولوژی هستند. بیت کوین نیز یک پرچم ایدئولوژی است و ابراز کننده کدگذاری ارزش های ذکر شده در فناوری می باشد.

بیت کوین همچنین پرچم و نقطه ای قانونی برای جامعه کارآفرینان است. وقتی که می گوییم بیت کوین یک نقطه کانونی است، این بدین معنی است که متخصصان فناوری در کشور هایی مانند آمریکا، چین و روسیه با وجود اختلاف نظر هایی که دارند، همگی بر ارزشمندی بیت کوین توافق دارند.

به عنوان مثال بنیان گذار توییتر (twitter) و لینکدین (LinkedIn) هر دو از طرفداران بیت کوین هستند. و یا مدیر عامل بایننس (Binance) و تلگرام (telegram) نیز از طرفداران ارز های دیجیتال و بلاک چین  (blockchain) هستند. این یعنی افرادی با ملیت ها و پیشینه های مختلف، به ارزهای دیجیتال اعتقاد دارند و در مورد این فناوری هم عقیده هستند.

مشاهده اتفاق نظر چنین افرادی در مورد یک پدیده بسیار نادر می باشد. این افراد حتی در مورد پدیده هایی مانند گوگل (google) و فیسبوک (facebook) هم نظر نیستند. بیت کوین متن باز است و ابزاری برای سرمایه گذاری است، این دو ویژگی در اتفاق نظر افراد مختلف در مورد آن بی تاثیر نیست.

بیت کوین در این زمینه مانند لینوکس (Linux) است که همگان می توانند از آن سود ببرند ولی کسی نمی تواند آن را تباه کند. به عنوان مثال، امروزه گوگل و فیسبوک هر دو از لینوکس استفاده می کنند و هیچکدام از این دو نمی تواند دیگری را از استفاده از لینوکس محروم کند.

در جامعه کریپتو نیز چنین است. همگان به بیت کوین احترام می گذارند. هر صرافی که ایجاد می شود، سلطان ارز های دیجیتال را پشتیبانی می کند. همه افراد در جوامع پروژه های دیگر، بیت کوین را می شناسند و حتی شاید مقداری از آن را ذخیره کرده باشند. هر مطلب آموزشی که در مورد کریپتو تهیه می شود، نویسنده چنین فرض می کند که مخاطبین بیت کوین را می شناسند. این ارز اولین انتخاب در جامعه ارز های دیجیتال است و نقطه ای کانونی است که همگان حول آن جمع شده اند.

انتقال بیت کوین و خرج کردن آن هیچگونه نیازی به کسب اجازه از بانک‌ها یا هر نهاد دیگری ندارد. از سوی دیگر شاید شنیده باشید که بیت کوین پول خلافکاران است و برای ناشناس ماندن در فعالیت‌های مجرمانه از آن استفاده می‌شود. اما جدا از خصوصیات اشتباهی که روزنامه‌ها، اخبار و رسانه‌ها به بیت کوین نسبت داده‌اند، این ارز دیجیتال ویژگی‌هایی دارد که سبب تمایز آن نسبت به سایر پول‌های فیزیکی و دیجیتال شده است. ویژگی‌های اساسی و مهم بیت کوین در ادامه شرح داده شده است:

غیرمتمرکز بودن به چه معناست؟

شاید بهتر است برای درک ویژگی غیرمتمرکز بودن، ابتدا با متمرکز بودن آشنا شوید و تاثیرات وجود یک سیستم متمرکز در نظام پولی و مالی را بهتر بشناسید. متمرکز بودن به این معنی است که هنگام مراجعه شما به بانک، سیستم پرداختی می‌تواند از کار افتاده باشد (به درست یا غلط!) و شما برای انجام امور بانکی‌تان ساعت‌ها معطل شوید. سیستم متمرکز به معنی کنترلی است که دولت‌ها بر روی پول دارند و آثار زیان‌بار چنین کنترلی مانند تورم‌ها و بی‌ارزش شدن پول بر کسی پوشیده نیست. سیستم متمرکز یعنی بانک‌ها می‌توانند حساب شما را بدون اینکه خبردار شوید ببندند. و در نهایت متمرکز بودنِ نظام پولی یعنی اینکه یک کشور قدرت تحریم و خارج کردن کشور دیگری را از چرخه انتقالات مالی داشته باشد.

اما مهمترین مشخصه بیت کوین غیرمتمرکز بودن آن است. همانطور که گفته شد بیت کوین توسط هیچ فرد حقیقی، گروه، سازمان، بانک و یا هیچ دولتی کنترل نمی‌شود. ویژگی غیرمتمرکز بودن بیت کوین به این معنی است که قدرت در شبکه بین افراد توزیع شده است. این قدرت می‌تواند همان قدرت خلق و توزیع پول باشد که از دست بانک‌ها خارج شده و به مردم برگشته است. بر همین اساس اعتمادی که شما به طرف‌های سوم و واسطه‌هایی مانند بانک‌ها در انتقال پول داشتید هم بین تمامی افرادی که بر تراکنش‌ها نظارت می‌کنند توزیع می‌شود و به اصطلاح شما به یک سیستم اعتماد می‌کنید؛ سیستمی که قوانینش به صورت شفاف در کدهای برنامه‌نویسی‌شده‌ای نگاشته شده و به صورت داوطلبانه می‌توانید از آن استفاده کنید.

ویژگی غیرمتمرکز بودن بیت کوین باعث شد تا در ابتدا افرادی که ضعف سیستم‌های مالی را در فاجعه مالی سال 2008 درک کرده بودند، به سمت این فناوری گرایش پیدا کنند. قدرتی که بانک‌ها در کنترل و عرضه پول پیدا کرده بودند و تورمی که به سبب آن ایجاد شد، یکی از دلایل پیدایش بیت کوین بود.

آیا تعداد بیت کوین‌ها به صورت نامحدود است؟

دولت‌ها و بانک‌های مرکزی این قدرت را دارند که به صورت نامحدود پول‌ چاپ کنند و با این کار ارزش پول‌های ملی خود را کم کنند. در شبکه بیت کوین با اینکه همه افراد می‌توانند در خلق واحدهای پولی جدید مشارکت کنند، اما تعداد کل سکه‌هایی که می‌تواند ساخته شود محدود به 21 میلیون واحد است. محدود بودن این تعداد یکی از همان قوانینی است که در کدهای شبکه نوشته شده است. از مجموعه قوانین شبکه با عنوان پروتُکل هم یاد می‌شود.

بیت کوین‌های جدید طی فرایندی که استخراج یا ماین کردن نام دارد، تولید شده و در شبکه آزاد می‌شوند. این فرایند را شاید در عکس‌هایی از معدن‌کاران خسته‌ای دیده باشید که با بیل و کلنگ به جان سنگ‌های معدن افتاده‌اند و از دل آن‌ها سکه‌های با نشان B یا همان بیت کوین خارج می‌کنند. اما این فرایند با آنچه در این عکس‌ها نشان داده می‌شود کاملا متفاوت است و در ادامه به تشریح آن خواهیم پرداخت. استخراج بیت کوین‌ها در دوره‌های زمانی مشخصی کاهش می‌یابد و به همین خاطر استخراج واحدهای جدید رفته رفته سخت‌تر می‌شود. یکی از دلایل عمده‌ای که موجب ارزشمند شدن آن در طول زمان و یا به عبارت دیگر بالا رفتن قیمت آن شده، ویژگی محدود بودن آن است.

این ویژگی که موجب کمیابی بیت کوین می‌شود، در برابر خاصیت تورمی پول‌های امروزی قرار دارد که ارزش آن‌ها در طول زمان به تدریج کاهش می‌یابد. البته محدود بودن تعداد بیت کوین‌ها باعث شده تا از آن به عنوان ابزاری که توانایی ذخیره ارزش در طول زمان را دارد نیز یاد شود. علاقه سرمایه‌گذاران به خرید بیت کوین و نسبت دادن القابی مانند طلای دیجیتال به آن، گواه این موضوع هستند.

آیا تراکنش‌ها ناشناس است؟

در سیستم‌های پرداخت الکترونیکی و بانکی، مشتریان معمولا نیاز به ثبت نام یا افتتاح حساب با مشخصات شناسایی خود دارند. اما در بیت کوین قضیه متفاوت است و ساخت حساب یا بهتر است بگوییم آدرس کیف پول جدید، تنها در چند ثانیه می‌تواند انجام شود. در این شبکه از شما اطلاعات هویتی، کد ملی و مشخصاتی از این قبیل درخواست نمی‌شود اما این موضوع نباید شما را به اشتباه بیاندازد که بیت کوین یک سیستم ناشناس است و فعالیت شما پنهانی خواهد بود. با اینکه شما هر دقیقه می‌توانید تعداد بسیار زیادی آدرس بسازید و به آن‌ها بیت کوین بفرستید، اما باید بدانید که این تراکنش‌ها ناشناس نیستند. در واقع بهتر است بگوییم که تراکنش‌های بیت کوین نیمه ناشناس (چیزی مابین ناشناس و شناس) هستند.

تراکنش‌های بیت کوین شفاف هستند و هر تراکنشی که در شبکه انجام شده باشد، توسط همه قابل مشاهده‌ است. یعنی هرکس که بخواهد می‌تواند یک تراکنش را پیگیری کند، اما نه به این معنی که اطلاعات هویتی افراد مشخص شود و تنها می‌توان آدرس‌ها را به همراه دریافتی و ارسالی‌هایشان مشاهده کرد. با این حال صرافی‌های ارز دیجیتال که خرید و فروش بیت کوین عمدتا در آن‌ها انجام می‌شود، برای جلوگیری از فعالیت‌های مجرمانه و مسائلی مانند پولشویی اقدام به احراز هویت از کاربران خود می‌کنند تا در صورت بروز هرگونه جرم با سکه‌های خریداری یا فروخته شده، بتوان آن‌ را از طریق مراجع قانونی پیگیری کرد. برای همین هم، بیت کوین ابزار مناسبی برای فعالیت‌های مجرمانه نیست و تراکنش‌ها قابل پیگیری هستند.

چرا تراکنش‌های Bitcoin غیرقابل برگشت است؟

فرض کنید قصد دارید مبلغی را به دوستتان ارسال کنید و برای این کار به عابربانک مراجعه می‌کنید. پس از وارد کردن مبلغ و شماره کارت دوستتان، بدون آنکه مشخصات فرد گیرنده را دوباره بخوانید انتقال را نهایی می‌کنید. اما این انتقال به مقصد دیگری انجام شده و شماره کارت دوستتان را اشتباه وارد کرده‌اید. پس از مراجعه به بانک، پیگیری تراکنش اشتباه و در برخی موارد مراجعه به نهادهای قضایی، شما در نهایت می‌توانید پول خود را پس بگیرید.

اما در مورد بیت کوین قضیه فرق می‌کند. پولی که به آدرس اشتباهی فرستاده شده باشد، قابل برگشت نیست و باید با آن خداحافظی کنید. زمانی که یک تراکنش در بیت کوین ثبت و تایید می‌شود، به تمامی اعضای حاضر در شبکه ارسال می‌شود و دیگر تغییر دادن آن امکان‌پذیر نیست. شاید این خاصیت در ابتدا یک ویژگی منفی به نظر برسد اما فراموش نکنیم که یکی از دلایل غیرمتمرکز بودن بیت کوین، کنترل نشدن آن توسط یک گروه خاص است. بانک‌ها در سیستم‌های مالی فعلی همان گروه‌های خاصی هستند که قدرت دستکاری تراکنش‌ها را دارند.

جالب است بدانید که تاکنون بیت کوین‌های بسیاری به دلیل وارد کردن آدرس اشتباهی یا فراموش کردن کلیدهای خصوصی‌شان، از دست رفته‌اند و دسترسی به آن‌ها امکان‌پذیر نیست.

آیا می‌توان آن را جعل کرد؟

بیت کوین غیرقابل جعل است. همانطور که اشاره شد تعداد کل واحدها محدود به 21 میلیون واحد است و از طرفی هم کسی نمی‌تواند تراکنش ساختگی در شبکه ایجاد کند و بیت کوینی خارج از قوانین موجود وارد شبکه کند و یا بیت کوین‌های افراد دیگر را با این کار بدزدد.

اساس غیرقابل جعل بودن بیت کوین به خاطر تکنیک‌های رمزنگاری است که در آن استفاده شده است. در صورتی که بیت کوین فایل دیجیتالی بود که تنها با کپی کردن آن می‌توانستید هر تعدادی که می‌خواهید واحد جدید بسازید، این سیستم قابل جعل بود؛ اما استفاده از ترفندهایی مانند کلید خصوصی و کلید عمومی، باعث شده تا چیزی به نام بیت کوین‌ تقلبی وجود نداشته باشد.

حمل و انتقال بیت‌کوین نسبت به طلا و پول چه برتری دارد؟

یکی از ویژگی‌های برتر بیت کوین نسبت به نسل‌های قدیمی پول مانند طلا، حمل آسان آن بدون توجه به مقدار مبلغ موردنظر است. در گذشته برای حمل مبالغ سنگین، تجار باید کیسه‌های پر از سکه‌های طلا را بر چهارپایان سوار می‌کردند که البته این کار خطرات خاص خودش را نیز داشت و ممکن بود در میانه مسیر، راهزن‌ها دستبرد بزنند. اما با بیت کوین هر میزان و مبلغی را می‌توانید تنها با یادداشت رشته عبارت‌هایی که کلید خصوصی نام دارد، جابجا کنید.

البته با توجه به کیف پول‌هایی که برای بیت کوین وجود دارد، آن را می‌توان در سخت‌افزارهای شبیه به فلش درایو که امنیت بیشتری هم نسبت به یک تکه کاغذ می‌تواند داشته باشد، حمل کرد. کیف پول‌ به سخت‌افزار یا نرم‌افزارهایی گفته می‌شود که برای نگهداری بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال کاربرد دارند.

چگونه کار می‌کند؟

تا به اینجای کار درباره اینکه بیت کوین چیست، برای چه هدفی ساخته شده و چه ویژگی‌هایی دارد صحبت کردیم. در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت که بیت کوین چگونه کار می‌کند و قابلیت‌های ویژه‌ای که گفته شد چگونه در این سیستم پیاده‌سازی شده‌اند.

داده‌های مربوط به تراکنش‌ یا همان انتقال بیت کوین، نوعی اطلاعات به حساب می‌آیند که تمامی افراد در شبکه آن‌ها را نگهداری می‌کنند. بهتر است به جای کلمه افراد مشارکت‌کننده در شبکه از واژه نود (node) یا گره که به معنی دستگاه‌های متصل به شبکه است، استفاده کنیم؛ چرا که هر فرد می‌تواند از چندین دستگاه ماینر برای اتصال به شبکه استفاده کند و هر یک از آن‌ها موجودیتی جداگانه از دید شبکه داشته باشند.

سختی شبکه و قیمت بیت کوین

این هفته شاهد اصلاح سختی شبکه بیت کوین خواهیم بود. این اصلاح ممکن است بر فعالیت دستگاه ماینرها و قیمت بیت کوین تاثیر بگذارد. بیت کوین اولین کندل بزرگ سبز خود را در تایم‌فریم هفتگی و بعد از سه ماه به ثبت رساند. بنابراین این اصلاح سختی ممکن است باعث تغییر در روند قیمتی شود.

به گزارش بیت‌کوینیست، سختی شبکه بیت کوین نمایانگر این است که پیدا کردن هش یک بلاک معتبر چقدر باید مشکل باشد. همچنین مفهومی به نام سختی مشترک وجود دارد که بر استخرهای استخراج و توانایی آن‌ها برای پیدا کردن هش بلاک اعمال می‌شود.

سختی شبکه هر 2,016 بلاک تنظیم می‌شود. تنظیم سختی به تعداد ماینرهای موجود در شبکه و زمانی که طول می‌کشد این ماینرها 2016 بلاک بعدی را استخراج کنند، بستگی دارد. مجموع نرخ هش ماینرهای شبکه بر سختی تاثیرگذار است. نرخ هش اخیراً در بالاترین میزان تاریخی خود قرار گرفت، به همین دلیل است که میزان سختی شبکه نیاز به تغییر دارد.

طبق آمار بیت اینفرچارلز، سختی شبکه بیت کوین دیروز 13 ژانویه، 13.8 هزار میلیارد واحد بود که یک رکورد تاریخی محسوب می‌شود. این عدد تا پایان امروز با 8 درصد افزایش به حدود 15 هزار میلیارد واحد خواهد رسید و استخراج یک بلاک معتبر سخت‌تر خواهد شد. این نکته از این جهت قابل توجه است که تنظیم سختی شبکه معمولا باعث افزایش یا کاهش 1 الی 2 درصدی سختی می‌شود.

سختی شبکه بیت کوین

نرخ هش که به قدرت محاسبه موثر شبکه بیت کوین گفته می‌شود، هم اخیراً با افزایش تا 117 اگزاهش بر ثانیه رکورد زد. این برخلاف تمام تصوراتی است که با نزدیک شدن به هاوینگ بیت کوین در ماه می (اردیبهشت)، ماینرهای شبکه تسلیم شده و دستگاه‌های خود را خاموش خواهند کرد.

شایعاتی در فضای توییتر وجود دارد مبنی بر اینکه جنگ قدرت بین استخراج‌کنندگان چینی و غربی باعث بالا رفتن نرخ هش شبکه در سال جاری شده است. استخرهای استخراج چینی که در حال حاضر بر اکوسیستم ماینینگ تسلط دارند، ممکن است عمداً نرخ هش شبکه را بالا نگه دارند تا رقبای آمریکایی خود را که هزینه برق مصرفی بالاتری نیز دارند، از دور خارج کنند.

بالا رفتن نرخ هش و سختی شبکه، سودآوری استخراج بیت کوین با دستگاه‌های فعلی را پایین می‌آورد. این روند با وقوع هاوینگ که قرار است 4 ماه بعد اتفاق بیفتد، تسریع خواهد شد.

در زمان نگارش این خبر قیمت بیت کوین در حال نوسان در حدود 8,500 دلار است و نسبت به ابتدای سال میلادی (دو هفته اخیر) 18 درصد بازده داشته و بلندترین کندل صعودی در تایم‌فریم هفتگی را در سه ماه اخیر ثبت کرده است. اندیکاتورهای تکنیکالی چارت بیت کوین بعد از مدت‌ها دوباره در حال صعودی شدن هستند.

افزایش نرخ هش و سختی شبکه اگرچه مستقیماً بر قیمت بیت کوین تاثیر ندارد، اما نشانه‌ای از افزایش قدرت شبکه بیت کوین است. اگر ماینرها تصمیم بگیرند بیت کوین‌های استخراج شده را تا زمان هاوینگ نفروشند، در چند ماه آینده شاهد روند صعودی بزرگی خواهیم بود.

پامپ ارزهای دیجیتال روزهای اخیر ممکن است مرتبط با آلتکوین ها باشد، اما معیارهای داخل زنجیره بیت کوین نیز بهبودهای مستمری طی سال گذشته نشان داده است. قیمت بیت کوین در بالاترین مقدار خود طی دو ماه گذشته قرار دارد و هش ریت نیز به رکورد جدیدی دست یافته است. اما آیا این دو با یکدیگر در ارتباط هستند؟

تقویت عوامل فاندامنتال

هش ریت همواره به عنوان یکی از نشانه های خوب سلامت شبکه در نظر گرفته شده است. هش ریت در کوتاه مدت ارتباط مستقیمی با قیمت ندارد، اما امنیت و توان شبکه را در بلندمدت افزایش می‌دهد که یکی از نشانه های روند صعودی می‌باشد.

از ابتدای سال 2019، هش ریت بیت کوین تقریبا 180 درصد افزایش یافته و از 40 اگزاهش در ثانیه به رکورد 117 اگزاهش در ثانیه رسیده است.

در مقایسه می‌توان گفت که این شرایط برای بیت کوین کش و بیت کوین SV در مدت مشابه کاملا بدون تغییر بوده است.

هم چنین انتظار می‌رود سختی ماینیگ بیت کوین نیز دستخوش افزایش 8 درصدی در هفته جاری شود.

وبسایت تحلیلی LongHash به بررسی روندها پرداخته است تا متوجه شود که آیا رابطه ای بین این معیارها و قیمت بیت کوین وجود دارد یا خیر.

از 1 ژانویه 2019 تاکنون، سختی ماینینگ بیت کوین 133 درصد، هش ریت تقریبا 180 درصد و قیمت بیت کوین نیز تقریبا 125 درصد افزایش یافته اند که بیانگر نوعی از ارتباط بین آنها می‌باشد.

در نیمه دوم سال 2018، با تسلیم شدن و کناره گیری ماینرها، قیمت بیت کوین نیز همراه با هش ریت و سختی ماینینگ کاهش یافت. FUD (ترس، عدم اطمینان و شک) مرتبط با مرگ ماینینگ به سرعت در اینترنت به وجود آمد، اما این مسائل با بازیابی معیارهای مورد نظر در سال 2019 کنار گذاشته شد.

آیا قیمت بیت کوین واقعا با این معیارها ارتباط دارد؟

این گزارش در ادامه بیان کرده است که قیمت بیت کوین در ماه ژوئن 2019 به اوج خود رسید اما سپس کاهش یافت و تا 18 دسامبر با 52 درصد اصلاح قیمت مواجه شد.

هرچند طی این 6 ماه کاهش قیمت، هش ریت به همراه سختی ماینینگ به افزایش خود ادامه دادند. این موضوع به خاطر آن است که صنعت ماینینگ با چشم انداز سرمایه گذاری بلندمدت با هزینه اولیه زیاد سخت افزارها و قراردادهای بلندمدت کار می‌کند.

بنابراین هش ریت نیز به جای نوسان های کوتاه مدت قیمت بیت کوین، روندهای بلندمدت را دنبال می‌کند.

سوالی که به وجود می‌آید این است که آیا هاوینگ آتی که کمتر از 4 ماه دیگر انجام می‌شود بر هش ریت بیت کوین تاثیرگذار خواهد بود یا خیر؟ از نظر تئوری باید چنین باشد زیرا کاهش سودآوری ماینینگ به دلیل کاهش 50 درصدی پاداش بلاک منجر به کاهش عملیات ماینینگ و در نتیجه کاهش هش ریت کلی خواهد شد.

دو هاوینگ گذشته منجر به روندهای صعودی چشمگیر قیمت بیت کوین و سرمایه گذاری های بیشتر در ماینینگ و افزایش هش ریت شده اند. نتایج هاوینگ آتی عمدتا به تاثیرات آن بر قیمت بیت کوین بستگی خواهد داشت.

تحلیلگران این صنعت به دو دسته تقسیم شده اند. دسته اول بیان می‌کنند که هاوینگ آتی تأثیرات خود بر روی قیمت را گذاشته است و دسته دوم نیز معتقدند که روند صعودی بزرگتری پس از هاوینگ رخ خواهد داد. مدل های اقتصادی نظیر مدل انباشت به جریان و مدل ارزش انرژی با نظر گروه دوم موافق اند اما فقط زمان می‌تواند این موضوع را مشخص کند.

اتریوم

ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) خالق اتریوم معتقد است که عرضه ثابت اتریوم مفید است. او معتقد است که با حضور ایسیک ها (ASICs)، گواه اثبات کار خیلی عادلانه نیست. به نظر او، گواه اثبات سهام در این میان مفید است و برای تامین امنیت این الگوریتم نیازی به گواه اثبات کار نیست زیرا کارمزدها از کرایه دادن حاصل می شوند و نیازی به صدور نیست.قرار دادهای هوشمند  در این میان می توانند کارمزدها را پرداخت کنند و به این ترتیب پاداش بلاک ثابتی برای ماینر ها ایجاد خواهد شد و نیاز به بیرون دادن کوین بیشتر نخواهد بود.

البته این مسئله در تئوری درست است و در عمل دیده‌ایم که تخمین عرضه این کوین قابل پیش بینی نیست و حتی ویتالیک هم نتوانسته تخمین‌های درستی در این زمینه بزند. عرضه این کوین در حال حاضر به 110 میلیون نزدیک می‌شود و حدودا 5 میلیون اتر دیگر هم، سال آینده توسط ماینر ها بیرون داده خواهد شد و تنها خدا می داند که این روند تا کی ادامه پیدا می کند.

زمانی که اتریوم به جایی برسد که بتواند برای استیکنیگ امنیت کافی فراهم کند، دیگر نیازی به حضور ماینرها نخواهد داشت و می تواند گواه اثبات کار را کنار بگذارد. این کار عرضه سالانه این کوین را به 1.5 میلیون کاهش می دهد. اما مشخص نیست که آنها بتوانند این بلاکچین های مختلف دو راهه را ایجاد کنند. اگر موفق به انجام این کار شوند، پیشرفت بسیار بزرگی خواهد بود؛ زیرا این به معنی وجود زنجیره های جانبی غیر متمرکز است. برای انجام این کار، به زنجیره دیگری برای نوشتن زنجیره گواه اثبات کار نیاز است که زنجیره گواه اثبات کار نیز باید زنجیره دیگر را بخواند.

در این حالت، اتریوم با سوزاندن و منهدم کردن به زنجیره گواه اثبات سهام فرستاده می شود و این زنجیره، کوین‌های نسل دوم را ایجاد می‌کند. زنجیره گواه اثبات کار برای انجام این امر لازم است که کوین ها را خارج از قوانین موجود ایجاد کند؛ که پیش‌بینی نحوه انجام این کار از طریق ماینر ها بسیار مشکل است.

در هایبرد کاسپر (Hybrid Casper)، قرارداد هوشمندی در داخل زنجیره گواه اثبات کار موجود بود و بنابراین استیکرها (stakers) و ماینر ها می توانستند با هم ارتباط برقرار کنند. ما بر این باوریم که زنجیره جدید نیز منجر به همین ایجاد ارتباط خواهد شد. احتمال می‌رود که این تورم 5 میلیون در سال، برای حداقل سه سال دیگر هم ادامه پیدا کند و بعد از این دوره است که کم کم راه حل های مطرح شده می تواند عملی شوند برای خرید ماینر به سایت ماینر ساز مراجع کنید.

به مرور زمان و با انجام شدن هاوینگ های بیت کوین و کم شدن مقدار عرضه بیت کوین، تاریخ نشان داده که اتریوم هم نمی تواند همچنان به عرضه ثابت خود ادامه دهد و ناگزیر باید آن را کم کند. این تخمین سه سال هم که گفته شد، با توجه به همین هاوینگ های بیت کوین ابراز شده است.

پس این ارز دیجیتال نیز به نوعی همان مسیر تورمی بیت کوین را دنبال می کند اما باید گفت که این دنبال کردن به شیوه‌ای تاخیری انجام می شود. سال 2021 می تواند تخمین خوشبینانه‌ای برای کاهش صدور اتریوم باشد و احتمالا این امر در 2022 انجام خواهد شد. در این میان، قطعا امنیت برای این کوین بسیار مهم است و نمی تواند امنیت را فدای اجرای این طرح ها کند.

آیا فورک (fork) اتریوم می تواند راه حل باشد؟ 

بعضی معتقدند که به جای مهاجرت از اتریوم نسل اول به نسل دوم، باید یک فورک واقعی انجام شود و کوین جدید به دارندگان اتریوم داده شود. این دقیقا مانند همان کاری است که در فورک بیت کوین کش (BCH) انجام شد. این پیشنهاد جالبی است و حتما باید مورد توجه قرار بگیرد. این پیشنهاد بسیار عملی است.

در عمل تا زمان شاردینگ (sharding)،استیکینگ اتریوم با اتریوم واقعی بسیار متفاوت است و حتی نمی‌توان آن را انتقال هم داد. این احتمالا گواه اثبات کار را باارزش تر خواهد کرد؛ زیرا همیشه می‌توان آن را به کوین گواه اثبات سهم تغییر داد. اما اگر انشعاب مناسبی (clean split) موجود باشد، این قضیه می‌تواند به طور خاصی متفاوت باشد.

در این حالت، اتریوم گواه اثبات سهام اساسا تورمی نخواهد داشت؛ اما در مدل قبل مقداری آشفتگی وجود دارد و احتمالا این دو اتریوم همدیگر را متوقف کنند. یک انشعاب مناسب احتمالا به یکی از اتریوم ها ارزش خاصی می‌بخشد و آن را تبدیل به اتریوم اصلی خواهد کرد. اما در مدل قبلی، عدم فعالیت عاملی قوی است که احتمالا باعث تداوم اتریوم گواه اثبات کار خواهد شد.

همه این مباحثات قبلا به طور مفصل انجام شده است؛ اما سوال اینجاست که چرا هایبرد کاسپر به جای این زنجیره جدید مطرح نشده و چرا همزمان از این انشعاب مناسب بحث نشده است. قطعا اتریوم بدون وجود یک سیاست پولی نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد اما با توجه به مطالبی که در این نوشتار خواندیم، متوجه می شویم که اتریوم تا حدودی این سیاست را اعمال کرده است.

سیاست پولی اتریوم تا به حال، تبعیت از سیاست پروتکل بیت کوین بوده است که به شیوه‌ای تاخیری اعمال شده است. بنابراین بیت کوین از منظر سرمایه گذاری بسیار جذاب به نظر می‌رسد و می‌بینیم که بزرگترین التکوین (Altcoin) از سیاست پروتکل آن تبعیت می کند.

اتریوم نیز ارزش خود را دارد و یک پول دیجیتال است که به آسانی قابلیت برنامه نویسی دارد اما می توان گفت که از منظر سرمایه گذاری، انرژی و منابع زیادی را به هدر داده است. نظر شما چیست؟ تا چه اندازه این کوین را برای سرمایه گذاری جذاب می بینید؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید

ساتوشی ناکاموتو

 

از زمان خلق بیت کوین، افراد زیادی خود را به‌عنوان ساتوشی ناکاموتو معرفی کرده‌اند. در این میان آنالیزها و بررسی‌های رسانه‌های آنلاین نیز انگشت خود را هرازچندگاهی به سمت یکی از کارشناسان دنیای فناوری نشانه رفته‌اند. یکی از مقاله‌های مشهور در این زمینه در سال 2014 در مجله‌ی نیوزویک منتشر شد و یک مرد ژاپنی-آمریکایی در کالیفرنیا را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی کرد. در سال 2015 نیز وایرد پرونده‌ای در مورد کرگ رایت، متخصص استرالیایی منتشر کرد. در این پرونده رایت به‌عنوان خالق بیت کوین یا علاقه‌مند به شناخته شدن به‌عنوان ناکاموتو معرفی شد. رایت هنوز هم قصد دارد خود را به‌عنوان ناکاموتوی واقعی معرفی کند. او توییت‌هایی در مورد رمزنگاری منتشر می‌کند و چند روز پیش نیز ادعا کرد که وب‌سایت جدید اعتبار ندارد.

نکته‌ی مهم این است که هیچ‌یک از ناکاموتوهای مدعی تا به امروز نتوانسته‌اند در عمل خود را به جامعه‌ی متخصصین رمزنگاری اثبات کنند. متخصصین این جامعه معتقدند ناکاموتوی واقعی باید به کلیدهایی که بیت‌کوین‌های اولیه را کنترل می‌کنند، دسترسی داشته باشد. این بیت کوین ها چند سال است که بدون تغییر مانده‌اند. در تعریف ساده مدعی‌ها می‌توانند با جابجایی یکی از این سکه‌ها به آدرسی دیگر یا تایید سندی با استفاده از کلید این بیت کوین‌ها، ادعای خود را اثبات کنند.

فردی که اخیرا در وبسایت NakamotoFamilyFoundation محتوا منتشر کرده، از جابجایی سکه‌ها یا استفاده از کلید اعتبارسنجی آنها خودداری کرده است. البته با توجه به اخباری که به مجله‌ی وایرد رسیده، او هیچ‌یک از مظنونین اصلی یعنی رایت، نیک سابو و دوریان ناکاموتو نیست. کارشناسان وایرد برای روشن شدن این قضیه مصاحبه‌هایی با فعالین روزهای ابتدایی اکوسیستم بیت کوین داشته‌اند. البته آنها این بار نیز مانند تمامی موقعیت‌های قبلی (که فردی خود را ناکاموتو معرفی می‌کرد) با پاسخ‌هایی بی‌نتیجه روبرو شدند.
خلاصه‌ای که این ناکاموتو در وبسایت مذکور منتشر کرده، حاوی یک پازل ساده‌ی رمزنگاری است که به ادعای خودش، نام کتاب آینده را فاش می‌کند. این پازل ساده که از ارتباط اعداد و حروف ساخته شده، عنوان Honne and Tatamae را فاش می‌کند. این عبارت در ژاپنی به‌معنای بیان اختلاف احساسات شخصی یک فرد و رفتارهای عمومی او است. عنوان خلاصه‌ی کتاب نیز Duality یا همزادی انتخاب شده است.

برای  خرید بیت‌کوین به پارسیان ارز مراجعه کنید

 

متن این خلاصه شامل برخی اطلاعات کلی از هویت ناکاموتو است. او در این خلاصه مادرش را یک نویسنده و مادربزرگ خود را موسس یک شرکت انتشاراتی معرفی کرده است. او ادعا کرده که در 14 سالگی وارد جامعه‌ی رمزنگاری شده و از 20 سالگی در کنار کار کردن به‌عنوان یک محقق دانشگاهی، اطلاعاتی را در مورد بیت کوین منتشر کرده است. در نهایت او از انتخاب نام ساتوشی ناکاموتو می‌گوید. او می‌گوید این نام در ژاپنی با نام شاخص John Smith در فرهنگ انگلیسی برابر است. این بخش از متن اثبات می‌کند که این ناکاموتو، ژاپنی نیست.

مولف این خلاصه بخش زیادی از متن را به توضیح دلیل علاقه و نیازش به حریم خصوصی اختصاص داده است. او توضیح داده که چگونه شبکه‌‌های اولیه را با استفاده از نرم‌افزارهای ناشناس‌سازی روی کامپیوترهای شخصی‌اش اجرا می‌کرده است. او اعتراف می‌کند که رعایت برخی جزئیات در محافظت از هویت خود را فراموش کرده است. گزارش‌‌ زمانی فرآیندها یکی از این جزئیات بوده‌ است. او در این مورد گفته است:

برخی افراد به حدی دقیق بودند که زمان‌های پست کردن مطلب در انجمن‌ها و اضافه کردن کد به متن شبکه توسط من را استخراج کرده و با ترسیم یک نقشه زمان خواب و بیداری من را کشف کردند.

این ساعت‌ها، موقعیت احتمالی ناکاموتو را شرق ایالات متحده‌ی آمریکا تخمین می‌زنند.

بخش دیگری از این خلاصه به تاریخچه‌ی تولد بیت کوین اختصاص دارد. در این بخش‌ها اشاره‌ای نیز به ارتباط خالق بیت کوین با بازیگران بزرگ دنیای رمزنگاری شده است. از میان این افراد می‌توان آدام بک، وی دای، گوین اندرسون و هال فینی را نام برد. این نویسنده می‌گوید که بیت کوین از دل شکست‌های متعدد گروه‌های بسیار زاده شده و تنها دلیل موفقیت آن، ظهور در مکان و زمان مناسب بوده است.
این سند پر از جزئیات تایید نشده از روزهای ابتدایی پروژه‌ی بیت کوین است. او می‌گوید در ابتدا بلاک چین با عنوان تایم چِین (TimeChain) شناخته می‌شده است. اصطلاح فورکنیز که مکانیزمی برای جداسازی پروژه‌های ارزهای دیجیتال از یکدیگر است، Branch Point نام داشته است. در ادامه برای توضیح محدود بودن سقف بیت کوین‌ها نیز او عدد 21 میلیون را یک برآورد تجربی می‌‌داند.

 

نکته‌ی دیگر موجود در این خلاصه، اشاره‌ای جالب و البته مرموز، به گروه بودن ساتوشی ناکاموتو در برهه‌ای از زمان دارد. به‌نظر می‌رسد یکی از مرموزترین بخش‌های این خلاصه، به توضیح این مسئله پرداخته است:
این نکته را در نظر بگیرید که در بخشی از تولید این پروژه، فرد یا افرادی به من کمک کرده‌اند و پس از مدتی از آن جدا شده‌اند. این اتفاق در اکثر اوقات توسعه‌ی پروژه رخ داده است.

او در نهایت توضیح فرد بودن یا گروه بودن ناکاموتو را پاسخی پیچیده می‌داند که در کتاب به آن اشاره خواهد کرد. مولف این خلاصه می‌گوید که موفقیت بیت کوین او را متعجب کرده است. او در این مورد می‌نویسد:

من تصور می‌کردم که این پروژه یا کار می‌کند یا به سختی شکست خواهد خورد. بعلاوه اگرچه استفاده‌هایی از بیت کوین و قابلیت‌های آن در تراکنش‌های مالی مانند جایزه به کاربران، توکن‌های کمک مالی، ارزی برای بازی‌ها و غیره می‌دیدم، تصور نمی‌کردم که روزی به موفقیت کنونی برسد و در مسیری کاملا در تقابل با پول‌های سنتی حرکت کند.

در مورد ارتباط پروژه با پیشگامان صنعت رمزنگاری، نکته‌ی قابل توجه این که تنها توضیحی مختصر در مورد کارهای نیک سابو در این متن آمده است. سابو یکی از اعضای مهم جامعه‌ی رمزنگاری است و در پروژه‌هایی پیش از بیت کوین شرکت داشته است. او در بسیاری از رسانه‌ها به‌عنوان ناکاموتوی اصلی شناخته می‌شود.

در این متن خلاصه اشاره‌ای قابل توجه نیز به آدام بک، یکی از دیگر پیشگامان ارزهای دیجیتال شده است. البته بسیاری از این اشاره‌ها و تقریبا تمام موارد قابل تایید آنها پیش از این به‌صورت عمومی منتشر شده‌اند. در نتیحه نمی‌توان به روشنی ادعا کرد که این بخش‌ها صحیح و اطلاعاتی دست اول هستند یا این که تنها نتایج جستجوی یک نویسنده برای جلب توجه بوده‌اند. بعلاوه رابط این ناکاموتو نتوانسته برای شبهه‌های موجود در مورد ارتباط بک با ناکاموتو توضیح واضحی ارائه دهد.

اگرچه در این خلاصه با جزئیات زیادی به ارتباطات شخصی و اولیه‌ی ناکاموتو با فینی پرداخته شده است، باز هم نمی‌توان آنها را به‌عنوان سند تایید اعتبار این فرد جدید قبول کرد. دلیل اصلی این که فینی پیش از مرگش در سال 2014 بر اثر بیماری ALS از همسر و پسرش خواست که این مکالمات را به‌صورت عمومی منتشر کنند. هدف فینی پایان دادن به احتمالاتی بود که او را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی می‌کردند. همسر فینی با قدردانی از توضیحاتی که در این متن در مورد شوهرش آمده، به این نکته اشاره می‌کند که هیچ‌یک از اطلاعات موجود در آن، اثباتی بر هویت نگارنده نیستند.

 

ناکاموتوی جدید در متن خود ادعا می‌کند که در سال 2010 پروژه‌ی بیت کوین را ترک کرده است. این در حالی است که پیش از این در مجامع عمومی آوریل 2011 به‌عنوان تاریخ ترک پروژه توسط او تصور می‌شد. به‌هر حال او در این مورد می‌نویسد:

من تلاش کردم تا هیچ مدرکی از وجود خودم در این پروژه باقی نگذارم. در ادامه هر اطلاعاتی که من را به‌نوعی با این پروژه مرتبط می‌کرد در تعدادی فایل نگهداری کردم تا پس از ترک من هر کسی بتواند از این شخصیت مخفی استفاده کند. به‌هرحال دلایل متعدد دیگری برای ترک پروژه وجود دارد که در کتاب به‌طور مفصل توضیح خواهم داد.

 

گوین اندرسون، یک از پیشگامان این پروژه بوده و به احتمال زیاد می‌تواند حداقل زمان ترک پروژه از طرف ناکاموتو را اثبات کند. او در این مورد اظهار نظری نداشته و تنها در یک ایمیل پاسخ داده که از بازی «ساتوشی که بود؟» خارج شده است.
حقیقت این است که چالش «ساتوشی که بود؟» اهمیت بسیاری دارد. یکی از بزرگترین دلایل این اهمیت نیز مقدار بسیار زیاد دارایی‌هایی است که در کیف پول‌های دیجیتال ناکاموتو مسدود شده‌اند. کارشناسان بر این باورند که فرد یا گروه ناکاموتو سرمایه‌ای در حدود 900 هزار بیت کوین دارد که با قیمت کنونی و افت کرده‌ی این ارز دیجیتال، چیزی حدود 5.8 میلیارد دلار می‌شود. در نتیجه اگر ناکاموتو آمریکایی باشد امروز در لیست 100 فرد ثروتمند این کشور قرار دارد.

برای خرید و فروش بیت کوین به سایت پارسیان ارز مراجع کنید